Na vorig jaar een klassiek Zuid-West rondje gedaan te hebben, is mijn zoon ook besmet geraakt met het Amerika-virus. Hij zou dolgraag teruggaan. Ik ook, maar ik heb lang getwijfeld omdat ik maar alleen met hem ga. Uiteindelijk de knoop toch maar doorgehakt.
Het wordt een trip door California. Zon, zee, bergen.
Een rondje San Francisco met onderweg Highway 1 - LA - Joshua Tree NP - Sequoia NP - Merced - Yosemite NP - Sacramento en een klein stukje Napa Valley.
De basisplanning was snel gemaakt.
Hier en daar enkele aanpassingen gedaan naar aanleiding van tips uit reisverslagen van anderen.
We hebben bewust gekozen voor niet al te lange ritten omdat ik niet kan inschatten hoe het alleen-chauffeur-zijn me zal meevallen.
Door het lange twijfelen hebben we pas begin januari 2010 onze vliegtickets, de overnachtingen en de huurauto geboekt. Vooral voor overnachtingen in Yosemite NP was dit heel erg laat. Uiteindelijk is het gelukt om daar 3 nachten te reserveren: 2x in de Lodge at the Falls (wel 2 afzonderlijke nachten, dus misschien moeten we effectief van kamer wisselen) en 1x in Curry Village. We zullen ter plaatse wel zien als we hier iets aan kunnen veranderen.
Wij vertrokken op 11 juli en waren op 29 juli 2010 terug in Brussel.
Ik deed deze ongelooflijk mooie reis samen met mijn zoon (14 jaar).
Reisverslag
februari 2016
Tussen het bijwerken van de Alaska 2015 blog en het voorbereiden van onze volgende reis, heb ik toch nog een gaatje gevonden om een reisverslag van onze reis naar California in 2010 te maken.
Ik ga proberen tenminste een kort overzicht te geven van de activiteiten die we per dag gedaan hebben. Korte beschrijving, foto's, bijzonderheden.
(als het loopt zoals bij vorige verslagen dan zou het kunnen dat het alsnog een uitgebreider verslag wordt)
Deze reis ligt al veel langer achter ons, maar gelukkig zijn de herinneringen nog merkwaardig fris.
Bijkomende info is te vinden via de links in het reisverslag of in het roadbook.
Tussen het bijwerken van de Alaska 2015 blog en het voorbereiden van onze volgende reis, heb ik toch nog een gaatje gevonden om een reisverslag van onze reis naar California in 2010 te maken.
Ik ga proberen tenminste een kort overzicht te geven van de activiteiten die we per dag gedaan hebben. Korte beschrijving, foto's, bijzonderheden.
(als het loopt zoals bij vorige verslagen dan zou het kunnen dat het alsnog een uitgebreider verslag wordt)
Bijkomende info is te vinden via de links in het reisverslag of in het roadbook.
Dag 1 : Brussel - Chicago - San Francisco
11 juli 2010
Koffers gisterenavond al dichtgedaan, gewogen en netjes onder het toegestane gewicht. Deze ochtend een snel ontbijtje en de rugzakken klaar gemaakt.
Om 6 u 45' komt de taxi ons ophalen. Het is een vlotte rit naar Brussel (het is dan ook zondag vandaag) en om 7 u 45' staan we in de vertrekhal.
Ondanks dat het echt oude toestellen zijn, verlopen de vluchten vlotjes, Al vind ik het wel een heel gedoe op de luchthaven in Chicago. We moeten er onze bagage terug oppikken, van terminal veranderen en daar kunnen we de koffers pas terug afgeven voor het doorsturen naar San Francisco.
Tussen Brussel en Chicago hebben we mooi zicht op de kusten van Groenland.
Rondom Chicago zien we de Great Lakes maar de stad zelf is deels in wolken gehuld.
In de tijd tussen onze 2 vluchten op de luchthaven in Chicago vinden we een cafeetje waar ze de finale van het EK tussen Nederland en Spanje uitzenden. Mijn zoon is (natuurlijk) in de eerste plaats supporter van onze Rode Duivels maar op de tweede plaats staat Spanje. Hij is dus erg blij dat Spanje gewonnen heeft met 0-1.
We landen mooi op tijd (19 u 10') in San Francisco, al onze koffers rollen van de band en net als we aan de halte staan komt de shuttle aanrijden. Die nemen we om naar Avis te gaan om onze gereserveerde huurauto op te halen. Uiteraard probeert de baliemedewerker om ons nog bijkomende verzekeringen te doen afsluiten maar ik heb al geleerd om daar vooral niet op in te gaan.
Om 20 u 15' rijden we weg in een blauwe Hyundai Elantra.
Koffers gisterenavond al dichtgedaan, gewogen en netjes onder het toegestane gewicht. Deze ochtend een snel ontbijtje en de rugzakken klaar gemaakt.
Om 6 u 45' komt de taxi ons ophalen. Het is een vlotte rit naar Brussel (het is dan ook zondag vandaag) en om 7 u 45' staan we in de vertrekhal.
Ondanks dat het echt oude toestellen zijn, verlopen de vluchten vlotjes, Al vind ik het wel een heel gedoe op de luchthaven in Chicago. We moeten er onze bagage terug oppikken, van terminal veranderen en daar kunnen we de koffers pas terug afgeven voor het doorsturen naar San Francisco.
Tussen Brussel en Chicago hebben we mooi zicht op de kusten van Groenland.
Rondom Chicago zien we de Great Lakes maar de stad zelf is deels in wolken gehuld.
In de tijd tussen onze 2 vluchten op de luchthaven in Chicago vinden we een cafeetje waar ze de finale van het EK tussen Nederland en Spanje uitzenden. Mijn zoon is (natuurlijk) in de eerste plaats supporter van onze Rode Duivels maar op de tweede plaats staat Spanje. Hij is dus erg blij dat Spanje gewonnen heeft met 0-1.
We landen mooi op tijd (19 u 10') in San Francisco, al onze koffers rollen van de band en net als we aan de halte staan komt de shuttle aanrijden. Die nemen we om naar Avis te gaan om onze gereserveerde huurauto op te halen. Uiteraard probeert de baliemedewerker om ons nog bijkomende verzekeringen te doen afsluiten maar ik heb al geleerd om daar vooral niet op in te gaan.
Om 20 u 15' rijden we weg in een blauwe Hyundai Elantra.
Vlotjes rijden we naar ons hotel en na check-in gaan we nog te voet naar Pier 39. We hopen om nog bij Hard Rock Café terecht te kunnen voor ons avondmaal. En we hebben geluk.
We genieten van onze burger maar de vermoeidheid slaat ook toe.
Terug naar het hotel dan maar, en snel naar bed, het was een erg lange reisdag.
Geplande route : 25 km
Hotel : Best Western Tuscan Inn at Fisherman’s Wharf
(huidige naam Hotel Zoe Fisherman's Wharf)
We genieten van onze burger maar de vermoeidheid slaat ook toe.
Terug naar het hotel dan maar, en snel naar bed, het was een erg lange reisdag.
Geplande route : 25 km
Hotel : Best Western Tuscan Inn at Fisherman’s Wharf
(huidige naam Hotel Zoe Fisherman's Wharf)
Dag 2 : San Francisco - Santa Cruz - Monterey - Morro Bay
12 juli 2010
Door de jetlag zijn we beiden erg vroeg wakker. Daar hadden we ook wel wat op gerekend want we hebben een lange dag voor de boeg.
Voor we San Francisco verlaten, rijden we eerst richting Golden Gate Bridge. Het lijkt namelijk een mist-loze ochtend te zijn. We hebben geluk. Heel de baai is zichtbaar. (Wat niet altijd logisch is in de zomermaanden wanneer de baai en de kust vaak in mist gehuld zijn.)
Mijn zoon is een echte pretparkliefhebber, dus houden we halt bij de Beach Boardwalk in Santa Cruz.
Het oudste 'amusementpark' van de Westkust ligt aan het strand. Grootste trekpleister is de Giant Dipper, een houten achtbaan uit 1924.
Tussen Monterey en Carmel nemen we de 17-Miles Scenic Drive.
We stoppen erg vaak en maken ook uitgebreid tijd om naar beestjes te zoeken in de poelen tussen de rotsen. De zon komt er wat door en dat maakt het wandelen/klauteren alleen maar aangenamer.
Bird Rock
Fanshell Overlook
De overlook is nog maar net terug opengegaan. De afgelopen maanden was het punt gesloten. In de kleine baai komen de zeehonden om hun jongen te krijgen en de eerste weken te verzorgen.
Maar best dat het punt dan afgesloten wordt want er zijn wel erg veel toeristen die de beestjes komen bewonderen, en geloof me, niet alle toeristen zijn even stil.
Lone Cypress
Daarna komen we aan in Carmel, een schattig stadje waar ooit Clint Eastwood burgemeester was
(hij verbood er o.a. alle verkeerslichten om esthetische redenen). Maar wij zijn hier voor de Carmel Mission Post.
Tussen 1769 en 1823 bouwden de Spanjaarden 21 missieposten langs de Westkust, tussen San Diego en San Rafael. De missieposten lagen op 1 dag paardrijden van elkaar verwijderd.
De meeste missieposten zijn nog in goede staat en vaak zijn ze erg pittoresk.
Vanaf hier gaat de rit verder over de één van de mooiste kustwegen ter wereld, Highway 1.
Vooral het stuk tussen Big Sur en San Simeon is bijzonder mooi.
(Er is een handige Visitor Guide te vinden op deze site - link naar pdf staat redelijk onderaan de pagina)
We maken erg veel (te veel ?) fotostops.
Bixby Bridge
Af en toe rijden we door een sliertje mist, maar dat heeft wel iets vind ik.
Big Creek Bridge
Onze laatste stop zijn de zee-olifanten bij Piedras Blancas Elephant Seal Rookery.
In deze tijd van het jaar zijn er enkel volwassen mannetjes op het strand. Zij komen om te ruien.
De vrouwtjes en de jongen zijn meer naar het noord-westen getrokken in hun zoektocht naar eten.
We verliezen de tijd uit het oog, de dieren zijn ook zo grappig.
Op het stuk naar Morro Bay komen we helemaal in het donker terecht en het is al bijna 21 u 30' wanneer we aankomen bij ons hotel. We gaan nog snel op zoek naar avondeten. Dicht bij het hotel zit een pizzeria, waar we de allerlekkerste pizza ter wereld eten (ofwel komt dit doordat we zo'n grote honger hadden) !
Geplande route : 424 km
Hotel : Best Western San Marcos Inn - Morro Bay
Door de jetlag zijn we beiden erg vroeg wakker. Daar hadden we ook wel wat op gerekend want we hebben een lange dag voor de boeg.
Voor we San Francisco verlaten, rijden we eerst richting Golden Gate Bridge. Het lijkt namelijk een mist-loze ochtend te zijn. We hebben geluk. Heel de baai is zichtbaar. (Wat niet altijd logisch is in de zomermaanden wanneer de baai en de kust vaak in mist gehuld zijn.)
Mijn zoon is een echte pretparkliefhebber, dus houden we halt bij de Beach Boardwalk in Santa Cruz.
Het oudste 'amusementpark' van de Westkust ligt aan het strand. Grootste trekpleister is de Giant Dipper, een houten achtbaan uit 1924.
Tussen Monterey en Carmel nemen we de 17-Miles Scenic Drive.
We stoppen erg vaak en maken ook uitgebreid tijd om naar beestjes te zoeken in de poelen tussen de rotsen. De zon komt er wat door en dat maakt het wandelen/klauteren alleen maar aangenamer.
Fanshell Overlook
De overlook is nog maar net terug opengegaan. De afgelopen maanden was het punt gesloten. In de kleine baai komen de zeehonden om hun jongen te krijgen en de eerste weken te verzorgen.
Maar best dat het punt dan afgesloten wordt want er zijn wel erg veel toeristen die de beestjes komen bewonderen, en geloof me, niet alle toeristen zijn even stil.
Lone Cypress
Daarna komen we aan in Carmel, een schattig stadje waar ooit Clint Eastwood burgemeester was
(hij verbood er o.a. alle verkeerslichten om esthetische redenen). Maar wij zijn hier voor de Carmel Mission Post.
Tussen 1769 en 1823 bouwden de Spanjaarden 21 missieposten langs de Westkust, tussen San Diego en San Rafael. De missieposten lagen op 1 dag paardrijden van elkaar verwijderd.
De meeste missieposten zijn nog in goede staat en vaak zijn ze erg pittoresk.
Vanaf hier gaat de rit verder over de één van de mooiste kustwegen ter wereld, Highway 1.
Vooral het stuk tussen Big Sur en San Simeon is bijzonder mooi.
(Er is een handige Visitor Guide te vinden op deze site - link naar pdf staat redelijk onderaan de pagina)
We maken erg veel (te veel ?) fotostops.
Bixby Bridge
Af en toe rijden we door een sliertje mist, maar dat heeft wel iets vind ik.
Big Creek Bridge
Onze laatste stop zijn de zee-olifanten bij Piedras Blancas Elephant Seal Rookery.
In deze tijd van het jaar zijn er enkel volwassen mannetjes op het strand. Zij komen om te ruien.
De vrouwtjes en de jongen zijn meer naar het noord-westen getrokken in hun zoektocht naar eten.
We verliezen de tijd uit het oog, de dieren zijn ook zo grappig.
Op het stuk naar Morro Bay komen we helemaal in het donker terecht en het is al bijna 21 u 30' wanneer we aankomen bij ons hotel. We gaan nog snel op zoek naar avondeten. Dicht bij het hotel zit een pizzeria, waar we de allerlekkerste pizza ter wereld eten (ofwel komt dit doordat we zo'n grote honger hadden) !
Geplande route : 424 km
Hotel : Best Western San Marcos Inn - Morro Bay
Dag 3 : Morro Bay - San Luis Obispo - Solvang - Santa Monica
13 juli 2010
Aangezien het gisteren al donker was toen we aankwamen, krijgen we dus pas vanochtend Morro Bay in daglicht te zien.
Het is een klein stadje met een vissershaven met Morro Bay SP en Morro Rock, dat een vogelreservaat is.
In San Luis Obispo bezoeken we de missiepost die in 1772 gebouwd werd als 5de missiepost, de Mission San Luis Obispo de Tolosa (in een rij van uiteindelijk 21).
Ook bij Solvang ligt een missiepost, die van Santa Ines, als 19de gebouwd in 1804.
Het is ondertussen al middag, tijd voor een hapje.
En waar kunnen we beter gaan eten dan in het gezellige Solvang. Het is een stadje dat in 1911 gesticht werd door Deense immigranten. Nagenoeg alle huizen in het stadje zijn in Deense stijl.
Wij gaan er lunchen in de Viking Garden. En dat blijkt een uitstekende keuze te zijn. Het eten is er heerlijk en de mensen heel erg vriendelijk.
Op de planning staat ook nog een bezoek aan Chumash Painted Cave State Historic Park.
In een grot zijn er rotsschilderingen van de Chumash indianen te zien.
De afslag langs de S154, nabij de San Marcos Summit, is niet zo gemakkelijk te vinden. We rijden er eerst voorbij maar bij een 2de poging vinden we de Painted Cave Road wel.
Het is een heel avontuur om via de éénbaansweg met verkeer in 2 richtingen (!) en een steile afgrond helemaal tot boven te geraken.
Via een erg lange afdaling bereiken we Santa Barbara en vanaf daar volgen we weer de kustweg.
Hier was vroeger de 'El Camino Real', de Koninklijke weg.
(die de 21 missieposten verbond).
Het is heerlijk weer, dus maken we nog even tijd voor een duik in de Pacific Ocean. Nu ja, een duik voor Sander, ikzelf houd het bij pootje baden.
Het hotel in Santa Monica vinden we heel gemakkelijk. Handig als je er al voor de 4de keer komt.
Net voor zonsondergang wandelen we naar Palisades Park.
Hier, ter hoogte van Santa Monica Boulevard, was het einde van de ooit zo bekende Route 66. In het parkje zelf ligt een gedenksteen.
Vanaf hierboven kunnen we genieten van een mooie zonsondergang.
We gaan verder naar Santa Monica Pier.
Lang moeten we niet twijfelen waar we gaan eten. Het wordt Bubba Gump Shrimp Company.
Garnalen zijn hun specialiteit maar wij gaan voor de mahi mahi (vis) met puree. Wat een top gerecht!
Op de Pier zelf is ook een klein pretparkje, Pacific Park.
We gaan er even rondkijken en slenteren dan moe terug naar het hotel.
Geplande route : 315 km
Hotel : Carmel (by the Sea)
Aangezien het gisteren al donker was toen we aankwamen, krijgen we dus pas vanochtend Morro Bay in daglicht te zien.
Het is een klein stadje met een vissershaven met Morro Bay SP en Morro Rock, dat een vogelreservaat is.
In San Luis Obispo bezoeken we de missiepost die in 1772 gebouwd werd als 5de missiepost, de Mission San Luis Obispo de Tolosa (in een rij van uiteindelijk 21).
Ook bij Solvang ligt een missiepost, die van Santa Ines, als 19de gebouwd in 1804.
Het is ondertussen al middag, tijd voor een hapje.
En waar kunnen we beter gaan eten dan in het gezellige Solvang. Het is een stadje dat in 1911 gesticht werd door Deense immigranten. Nagenoeg alle huizen in het stadje zijn in Deense stijl.
Wij gaan er lunchen in de Viking Garden. En dat blijkt een uitstekende keuze te zijn. Het eten is er heerlijk en de mensen heel erg vriendelijk.
Op de planning staat ook nog een bezoek aan Chumash Painted Cave State Historic Park.
In een grot zijn er rotsschilderingen van de Chumash indianen te zien.
De afslag langs de S154, nabij de San Marcos Summit, is niet zo gemakkelijk te vinden. We rijden er eerst voorbij maar bij een 2de poging vinden we de Painted Cave Road wel.
Het is een heel avontuur om via de éénbaansweg met verkeer in 2 richtingen (!) en een steile afgrond helemaal tot boven te geraken.
Via een erg lange afdaling bereiken we Santa Barbara en vanaf daar volgen we weer de kustweg.
Hier was vroeger de 'El Camino Real', de Koninklijke weg.
(die de 21 missieposten verbond).
Het is heerlijk weer, dus maken we nog even tijd voor een duik in de Pacific Ocean. Nu ja, een duik voor Sander, ikzelf houd het bij pootje baden.
Het hotel in Santa Monica vinden we heel gemakkelijk. Handig als je er al voor de 4de keer komt.
Net voor zonsondergang wandelen we naar Palisades Park.
Hier, ter hoogte van Santa Monica Boulevard, was het einde van de ooit zo bekende Route 66. In het parkje zelf ligt een gedenksteen.
Vanaf hierboven kunnen we genieten van een mooie zonsondergang.
We gaan verder naar Santa Monica Pier.
Lang moeten we niet twijfelen waar we gaan eten. Het wordt Bubba Gump Shrimp Company.
Garnalen zijn hun specialiteit maar wij gaan voor de mahi mahi (vis) met puree. Wat een top gerecht!
Op de Pier zelf is ook een klein pretparkje, Pacific Park.
We gaan er even rondkijken en slenteren dan moe terug naar het hotel.
Geplande route : 315 km
Hotel : Carmel (by the Sea)
Abonneren op:
Posts (Atom)