Van 60 m naar 2000 m, van dor en droog naar groen en veel riviertjes, zo kan je de rit van vandaag omschrijven.
Sequoia National Park werd in 1890 tot nationaal park uitgeroepen, het 2de in de USA (na Yellowstone NP). Het park heeft rotsen, riviertjes, weilanden en weelderige bossen maar is het meest bekend voor de sequoia's (afgekort van sequoiadendron giganteum). De Nederlandse naam is mammoetboom, eigenlijk niet slecht gekozen.
We stoppen bij het Foothills Visitor Center. Daar krijgen we te horen dat wegens wegwerkzaamheden de 198 tussen het visitor center en Giant Forest binnen 15 minuten afgesloten zal worden! (15 min open richting Giant Forest, daarna 45 min gesloten, en zo de rest van de dag)
Snel naar de auto dan maar. We volgen de sliert auto's die de berg opklimmen langs een ongelofelijke prachtige (en kronkelige) weg. Er mag niet gestopt worden tot we Giant Forest bereiken.
Nu heeft dat snelle stijgen me geen goed gedaan. Ik voel me echt belabberd, misselijk en hoofdpijn. Meer dan 1500 m hoogteverschil op maar 30 minuutjes, is geen goed idee met hoogteziekte.
We zullen straks het Giant Forest Museum bezoeken. Eerst nemen we de Moro Rock/Crescent Meadow zijweg. De weg is nu nog open maar wanneer het drukker wordt, sluiten ze hem af voor gewone auto's en dien je hier een shuttle bus te nemen.
Autolog: gevelde reus, hier mocht je vroeger in je auto op poseren
Tunnel Log: nog een gevelde reus, even poseren met onze auto
En dan een nog levende reus. Een moeder beer met haar jong zijn op wandel en zoeken iets eetbaars tussen de afgebrande bomen. Hoewel hun vacht bruin is, behoren ze toch tot de zwarte beren.
We zien ook nog wat kleiner wild life. Er zitten veel chipmunks op de parking.
(verschil chipmunk / golden mantled ground squirrel : de laatste heeft geen streepjes op het hoofd)
Bij Crescent Meadows wandelen we een klein stukje naar de weide.
Dan gaat het weer terug.
We parkeren de auto tegenover het Giant Forest Museum.
Nu maken we wel tijd voor het museum zelf. Het is omringd door enkele flink uit de kluiten gewassen sequoia's.
Er zijn enkele zeer interessante displays over ...
sequoia's natuurlijk.
We nemen er nog enkele plannetjes mee en overleggen met de ranger welke mooie wandelingen zijn.
Rondom Giant Forest en Lodgepole kan je kiezen uit meerdere korte of lange wandelingen.
We kiezen voor het Big Trees Trail, een makkelijke wandeling van ongeveer 1 km.
Sequoia's hebben kegels waarin de zaadjes zitten. Om te kunnen ontkiemen hebben die hele hoge temperaturen nodig, zoals bij een bosbrand.
We voelen ons erg klein tussen die grote bomen.
Het wandelen heeft me goed gedaan, ik voel me al veel beter.
Volgende stop is bij de General Sherman Tree, de grootste boom ter wereld (niet de hoogste dus). Voor grootste boom wordt het volume van de stam van de boom gemeten. Er zijn hogere bomen maar met een dunnere stam, dus minder volume.
(wel bijna niet mogelijk om deze boom op 1 foto te krijgen met onze fototoestellen)
Rond 13u30' komen we aan bij Lodgepole Village waar we een broodje halen. Dan maken we onze rugzakken klaar want we hebben voor deze namiddag een langere wandeling gepland naar Tokopah Falls (365 m hoog).
Het is een wandelingen van heen en terug 5.5 km. De wandeling is redelijk vlak. Het pad volgt de Marble Fork van de Kaweah River. Enkel aan het einde stijgt het pad.
Het is hier erg rustig met als enige geluid het stromende water. We zien maar een handjevol andere wandelaars, een reetje en wel erg veel chipmunks.
Ondertussen denk ik dat het bijna 35 °C is. We pauzeren even met zicht op de waterval.
Ook op de terugweg krijgen we gezelschap van een reetje. Deze staat rustig langs het pad te grazen. We gaan niet te dicht om het beestje niet op te jagen en als bedankje blijft hij mooi poseren voor de foto.
We klauteren nog wat over de stenen, bij het water is het wat frisser.
Door onze pauzes en getreuzel duurt de wandeling langer dan normaal (2 u). We doen er bijna 3.5 u over voor we terug bij de auto zijn.
We gaan inchecken bij de Wuksachi Lodge. De kamers liggen in kleine afzonderlijke gebouwen.
En wat staat daar zomaar in de tuin van ons gebouwtje? Nog een reetje.
Na het avondeten in het hoofdgebouw wandelen we in het donker terug naar onze kamer. En donker is hier echt donker, dus onze zaklamp komt goed van pas. We horen iets in de struiken. Een beer? Neen hoor, er staan 3 reetjes te grazen.
Wat was dit een superdag !
Geplande route : 81 km
Hotel : Wuksachi Lodge
