Wanneer we opstaan, belooft het alweer een stralende dag te worden.
Bij het ontbijt halen we ook ons lunchpakket af, dat hadden we gisteren nog besteld.
We gaan Kings Canyon National Park bezoeken. Dat is het tweelingsbroertje van Sequoia National Park. Dit park is vooral bekend voor zijn diep uitgesneden valleien, steile granieten pieken en talloze watervallen. Aan de oostgrens van dit park ligt Mount Whitney, met zijn 4421 m het hoogste punt van de 'lower 48' (de 48 aaneengesloten continentale staten).
Het is weer genieten van schitterende panorama's deze ochtend.
En we spotten al meteen het eerste wildlife, een hagedisje.
De eerste halte in Kings Canyon is de General Grant Grove.
Hier staat de 2de grootste boom ter wereld, de General Grant Tree. De boom is 81.5 m hoog en wordt wel eens de Nations Christmas Tree genoemd. De boom is ook een monument voor alle Amerikaanse soldaten die ergens in een oorlog sneuvelden.
Er loopt een kort pad vanaf de parking naar de General Grant Tree en zijn kleinere buren.
Sequoia's zijn taaie bomen. Sommigen zijn meer dan 2000 jaar oud. Zelfs wanneer ze beschadigd worden door bosbranden, blijven ze leven.
Tussen al die reuzen, een piepkleine ground squirrel.
Verder in Kings Canyon krijgen we al de eerste zichten op bergen van de Sierra Nevada.
Heel in de verte zou Mount Whitney te zien moeten zijn maar door een waas is de top nauwelijks te zien.
Daarna bereiken we het begin van de echte Kings Canyon, één van de diepste ravijnen van de USA. (2500 m diep, dieper dus dan de Grand Canyon).
Samenvloeiing van South Fork en Middle Fork van de Kings River
Grizzly Falls, hoewel de waterval slechts 30 m hoog is, toch indrukwekkend door de enorme hoeveelheid water. Via een kort pad langs de rivier kom je bij de waterval.
Het is intussen al middag dus tijd voor picknick. Zitten we daar rustig, en dan kraakt er iets bij de struiken. Beer? Neen hoor, weeral een reetje.
Het is hier zo prachtig, en rustig. De horden toeristen hebben we achter ons gelaten.
Roaring River Falls, deze is slechts 12 m hoog. Het bijzondere is dat het water vanuit de rivier eerst door een smal kanaaltje stroomt waardoor het echt naar buiten gestuwd wordt.
Ook hier is een kort pad (ongeveer 15 minuten).
Eenmaal bij de waterval maakt het water echt een oorverdovend geluid. Op een warme dag als vandaag is het heerlijk verfrissend om in de mist van de waterval te staan.
Bij het ontbijt halen we ook ons lunchpakket af, dat hadden we gisteren nog besteld.
We gaan Kings Canyon National Park bezoeken. Dat is het tweelingsbroertje van Sequoia National Park. Dit park is vooral bekend voor zijn diep uitgesneden valleien, steile granieten pieken en talloze watervallen. Aan de oostgrens van dit park ligt Mount Whitney, met zijn 4421 m het hoogste punt van de 'lower 48' (de 48 aaneengesloten continentale staten).
Het is weer genieten van schitterende panorama's deze ochtend.
En we spotten al meteen het eerste wildlife, een hagedisje.
De eerste halte in Kings Canyon is de General Grant Grove.
Hier staat de 2de grootste boom ter wereld, de General Grant Tree. De boom is 81.5 m hoog en wordt wel eens de Nations Christmas Tree genoemd. De boom is ook een monument voor alle Amerikaanse soldaten die ergens in een oorlog sneuvelden.
Er loopt een kort pad vanaf de parking naar de General Grant Tree en zijn kleinere buren.
Sequoia's zijn taaie bomen. Sommigen zijn meer dan 2000 jaar oud. Zelfs wanneer ze beschadigd worden door bosbranden, blijven ze leven.
Verder in Kings Canyon krijgen we al de eerste zichten op bergen van de Sierra Nevada.
Heel in de verte zou Mount Whitney te zien moeten zijn maar door een waas is de top nauwelijks te zien.
Daarna bereiken we het begin van de echte Kings Canyon, één van de diepste ravijnen van de USA. (2500 m diep, dieper dus dan de Grand Canyon).
Samenvloeiing van South Fork en Middle Fork van de Kings River
Grizzly Falls, hoewel de waterval slechts 30 m hoog is, toch indrukwekkend door de enorme hoeveelheid water. Via een kort pad langs de rivier kom je bij de waterval.
Het is intussen al middag dus tijd voor picknick. Zitten we daar rustig, en dan kraakt er iets bij de struiken. Beer? Neen hoor, weeral een reetje.
Het is hier zo prachtig, en rustig. De horden toeristen hebben we achter ons gelaten.
Roaring River Falls, deze is slechts 12 m hoog. Het bijzondere is dat het water vanuit de rivier eerst door een smal kanaaltje stroomt waardoor het echt naar buiten gestuwd wordt.
Ook hier is een kort pad (ongeveer 15 minuten).
Eenmaal bij de waterval maakt het water echt een oorverdovend geluid. Op een warme dag als vandaag is het heerlijk verfrissend om in de mist van de waterval te staan.
Zichten op de Kings Canyon
De weg door Kings Canyon is geen doorgaande weg. Om terug te keren rijdt je langs hetzelfde traject. En dat is helemaal geen straf in deze schitterende omgeving.
Vergis je echter niet in de tijd die het vergt om deze weg heen en terug te rijden. Het mag dan wel 'slechts' 31 mijl heen zijn (en dus ook weer terug) maar door het gekronkel loopt de effectieve rijtijd op naar ongeveer 1 u (dus 2 u heen en terug).
Eigenlijk hebben we wat te weinig tijd voor Kings Canyon. Maar aangezien we nog naar Merced moeten rijden, vertrekken we rond 15 u weer richting Grant Grove.
We kunnen het niet nalaten om toch nog enkele fotostops te doen.
Uiteindelijk is het 18u30' wanneer we aankomen bij het hotel in Merced. Het stadje zelf heeft niet veel te bieden. We hebben het enkel gekozen als overnachtingsplaats.
De weg door Kings Canyon is geen doorgaande weg. Om terug te keren rijdt je langs hetzelfde traject. En dat is helemaal geen straf in deze schitterende omgeving.
Vergis je echter niet in de tijd die het vergt om deze weg heen en terug te rijden. Het mag dan wel 'slechts' 31 mijl heen zijn (en dus ook weer terug) maar door het gekronkel loopt de effectieve rijtijd op naar ongeveer 1 u (dus 2 u heen en terug).
Eigenlijk hebben we wat te weinig tijd voor Kings Canyon. Maar aangezien we nog naar Merced moeten rijden, vertrekken we rond 15 u weer richting Grant Grove.
We kunnen het niet nalaten om toch nog enkele fotostops te doen.
Uiteindelijk is het 18u30' wanneer we aankomen bij het hotel in Merced. Het stadje zelf heeft niet veel te bieden. We hebben het enkel gekozen als overnachtingsplaats.
Geplande route : 320 km
